رئیس انجمن مددکاری اجتماعی ایران از آمادگی این انجمن برای ارائه خدمات تخصصی مددکاری اجتماعی به خانواده‌های دانش‌آموزان آزاردیده در مدرسه غرب تهران به منظور آموزش چگونگی مواجهه با این موضوع خبر داد.
به گزارش مجله اینترنتی مددکاری اجتماعی ایران به نقل از ایسنا؛ سید حسن موسوی چلک در گفت‌وگویی، با بیان این که واقعه‌ای که اتفاق افتاده افکار عمومی را جریحه دار کرده است گفت: یکی از مهمترین دلایل اثرات اجتماعی گسترده این امر، اتفاق حادثه در محیط مدرسه ـ که مورد اعتماد خانواده‌هاست ـ رخ داده است.
وی با بیان این که خانواده‌هایی که درگیر این موضوع هستند به مراتب بیشتر از سایرین تحت فشار روحی قرار گرفته‌اند، افزود: با این وجود خانواده‌های دیگری که فرزندانشان در این مدرسه تحصیل می‌کردند نباید این بی اعتمادی را به فرزندانشان انتقال دهند و فرزندانشان را با کنترل شدید و ” سین جیم کردن” آزار دهند.
رئیس انجمن مددکاری اجتماعی ایران با تاکید بر این که آموزش و پرورش باید در مورد ابعاد مختلف این حادثه به شکل رسمی، شفاف و بدون ملاحظه اطلاع رسانی کند، افزود: سیستم قضایی نیز باید مقتدرانه وارد عمل شود؛ مقام معظم رهبری نیز دستورات لازم در این زمینه را صادر کردند. این حادثه یک واقعیت اجتماعی است که در جامعه با کودک آزاری‌هایی روبرو هستیم، با این وجود ابعاد جنسی چنین آزارهایی یا کمتر است و یا کمتر گزارش می شود.
موسوی چلک با بیان این که خانواده‌هایی که فرزندشان درگیر این موضوع بوده و حتی خود والدین نیازمند مداخلات مددکاری اجتماعی هستند، توضیح داد: این خانواده‌ها فشار زیادی را تحمل می‌کنند و انجمن مددکاری اجتماعی این آمادگی را دارد که خدمات تخصصی مددکاری را برای تک تک این افراد و خانواده‌ها در مورد چگونگی مواجهه با این موضوع ارائه کند.
وی در ادامه خطاب به خانواده‌هایی که به طور مستقیم و یا غیر مستقیم درگیر این حادثه بودند نیز گفت: توصیه می کنیم که این خانواده‌ها هم به این دانش‌آموزان و هم به سایر فرزندانشان سخت نگیرند، تحقیرشان نکنند و یا حتی آنها را مورد ترحم قرار ندهند. باید دید این دانش آموزان در چه شرایطی حاضر به این رفتار شده‌اند؟.
رئیس انجمن نهادهای اجتماعی ایران با بیان اینکه این دانش آموزان خودشان قربانی بوده اند، اظهار کرد: ممکن است این رفتار در اثر نبود ارتباط و یا مکالمه‌ای بین فرزندان با والدین ، دو رو بودن فضای خانواده و یا حتی بی تفاوتی آنها به وجود آمده باشد. با این وجود باید با قربانیان متناسب با شرایطشان رفتار کرد. نباید عرصه را بر آنان تنگ کرد چرا که ممکن است تبعات منفی دیگری هم به همراه داشته باشد.
